Een plek waar ik al langer over wil schrijven zijn de Fonti del Clitunno. Gelegen aan de kant van de Via Flaminia, vlak bij het gehucht Pissignano, zou je bijna de ingang missen. En dat zou jammer zijn want ik garandeer je minstens een uur innerlijke rust, natuur en prachtige uitzichten.
De Fonti bestaan al eeuwen, getuige Plinius de Jongere die schreef “Ik ben er net geweest, en ik heb spijt dat ik niet eerder ben gegaan.” 1) Naast Plinius zijn er veel schrijvers en beroemdheden bij de Fonti geweest, waarvan Vergilius, Byron en Giosue Carducci waarschijnlijk de beroemdste zijn.
Ik ben geen plantkundige, dus ik ga
niet alle namen van de planten die je er kunt vinden opnoemen, maar
je kunt ze gemakkelijk opzoeken op de website van de Fonti. Voor
zover ik kon zien waren de bomen imposant en omdat het water zo
helder is, kun je de verschillende soorten waterplanten heel goed
zien.
Diezelfde helderheid maakt het mogelijk
om de verschillende bodemdiepten te onderscheiden, die je kunt zien
door de verschillende kleuren in het water. Op sommige plekken kun je
het water zien opborrelen.
Het lijkt net of het water ontspruit aan
een rots.
Het kleine eilandje in het midden van
het meertje is een heerlijke rustplaats voor de vele eenden en zwanen
die het park rijk is (je mag ze voeren als je een zakje voer bij de
ingang koopt).
Overal in het park staan kleine houten
bankjes waar je kunt gaan zitten om van het uitzicht te genieten, of
gewoon om uit te rusten in de schaduw van een van de treurwilgen. Ik
ben in ieder geval erg dankbaar dat Unesco de Fonti en de
nabijgelegen Tempietto (ongeveer een kilometer naar het noorden) op
de lijst van Wereld Erfgoed heeft gezet.
1) Bron: www.fontidelclitunni.it
Geen opmerkingen:
Een reactie posten